Polycrisis

Volgens historicus Adam Tooze zijn we in een ‘polycrises’ beland.

“Het begrip polycrisis krijgt de laatste tijd steeds meer aandacht dankzij het werk van Tooze, ook al is het niet heel erg nieuw. In 1999 schreef Edgar Morin er over in zijn boek Homeland Earth. Daar benadert hij de klimaat- en milieuproblematiek als resultante van een complex economisch systeem. Morin schrijft dat je niet naar de losse problemen per stuk moet kijken, maar naar de totale interactie tussen alle problemen, dreigingen en crises in heden en verleden.” *

Kunnen we de polycrisis ontwarren of omkeren?
Adam Tooze: Ik denk niet dat er een omkering is. Ik eindig altijd met analogieën die nogal triviaal lijken, maar het is net als fietsen. De fiets is inherent instabiel. Hij moet omvallen en als hij omvalt, raak je gewond. Aan de andere kant, als je er op leert rijden, is het een geschenk van God. Het is een goed beeld voor de uitdaging van de moderniteit. Of praat over de kernreactor: ongelooflijk gevaarlijk, ongelooflijk krachtig. Het hangt er allemaal vanaf wie hem bedient en wat voor politiek er wordt bedreven. Dat is voor mij de essentie van onze huidige situatie.**

Ik heb nooit ervaren dat het leren rijden op mijn fiets een geschenk van God was… maar goed, wat zegt deze triviale analogie volgens Tooze? Dat beleidsmakers ongelukken kunnen vermijden door (geavanceerde) vaardigheden en verstandig gedrag te ontwikkelen. En dat als dat goed gaat het een geschenk van God is…alsof we er zelf niets aan kunnen doen.

Geavanceerde vaardigheden en verstandig gedrag zijn zaken waarvan ik me afvraag of deze in voldoende mate aanwezig zijn bij beleidsmakers. Architectuur staat hier vrijwel machteloos tegenover. De architect heeft een beperkte invloed op de keuzes. Duurzamere bouwproducten zijn ook vaak dat: duurder. Dat is gevolg van beleid, beleid om de milieuschade niet door te rekenen in de kosten. Beleid uitgestippeld op o.a. het WEF, de ministeries, de lobbykamers.

Dat ‘Polycrisis’ een buzz woord werd op het WEF in 2023 is dan ook ronduit cynisch -want veel te laat- en als men op een geschenk van God blijft hopen om de polycrisis op te lossen gaat dat nooit gebeuren…

Nu de schade, aangebracht aan de leefbaarheid van grote gebieden, door een economisch systeem het rendement van financiële investeringen bedreigd is er aandacht voor het lijstje (The Limits to Growth, 1972) van de Club van Rome.

50 jaar te laat…

*bron: rizoomes.nl

**bron: https://www.weforum.org/agenda/2023/03/polycrisis-adam-tooze-historian-explains/

.