Dakopbouw + verbouw 2e verdieping Irisstraat
Woonachtig in Den Haag hebben veel gezinnen bij gezinsuitbreiding een ruimtebehoefte die niet in directe omgeving gevonden kan worden. Door een dakopbouw wordt de woning vergroot en blijft de sociale structuur van de wijk gehandhaafd. Bovendien kan, door de dakopbouw volgens nieuwbouweisen te isoleren, een warmtepomp met (PVT) panelen op het dak worden geplaatst. Hiermee kan tevens een grote sprong worden gemaakt wat betreft de energie prestatie. Met de huidige regelgeving, eisen en toetsingsprocedures is het vaak een uitdaging om die wensen ook daadwerkelijk te realiseren.
Enerzijds gelden er verhoogde isolatienormen die resulteren in een flinke dikte van de mandelige wanden, anderzijds vereist de toevoeging van een trap op de 2e verdieping een inpassing. Dat kan ruimteproblemen meebrengen. In de Irisstraat is het gelukt om de nieuwe trap achterlangs het bestaande toilet te plaatsen, de thermische schil van het woongedeelte een Rc van 6 mee te geven, een groot terras op het Zuidwesten te realiseren en de voormalige woonkamer/keuken te transformeren naar twee extra slaapkamers + nieuwe badkamer.
Een hinderlijk obstakel vormde de huidige Welstandstoetsing via de z.g. ‘KAN procedure‘.
Welstand
Als architect hecht ik aan een individuele en eigentijdse interpretatie van de gegeven context. Zie bijvoorbeeld het voorlopig ontwerp in bovenstaande geanimeerde banner met zinken dakschild.
De gemeente Den Haag hanteert echter bij dakopbouwen het beleid waarbij de eerste dakopbouw in een straat leidend is voor de navolgende. Er werden letterlijk geveltekeningen van een andere architect verstrekt als exact na te volgen ontwerp, inclusief de details. Dat komt neer op een verplichting tot plagiaat (waarmee en passant de architect wordt gecriminaliseerd door een overheid). Zie afbeelding onder. Aan de achterzijde (gericht op openbaar gebied) werd door de welstandcommissie een grotere vrijheid tot afwijking toegestaan.
Wijziging van reeds vergund plan
Een marginale wijziging op de reeds verstrekte vergunning (o.a. vanwege de wens om PVT panelen op het dak te leggen) bleek niet bespreekbaar in de daarna gevolgde KAN procedure. Alleen door herhaald indienen van opties, uiteindelijk middels een compleet nieuwe aanvraag is uiteindelijk ook deze gewenste wijziging vergund gekregen.
Deze KAN procedure vertoont de gebreken waarvoor de VNG al bij introductie heeft gewaarschuwd in deze publicatie ‘KAN procedure‘.
De bouwdirectie is door de opdrachtgever zelf uitgevoerd.
Ik pleit voor het afschaffen van de z.g. KAN procedure omdat deze in de praktijk onnodige risico’s voor de burger introduceert, met name wanneer de KAN toets onbegrijpelijk proza (interne tegenspraak) als uitkomst geeft.